Gedurende het collegejaar 2019-2020 heb ik deelgenomen aan het Campus Scholarship Program en een jaar gestudeerd aan Truman State University in Kirksville, Missouri. Een waardevolle tijd die ik nooit meer ga vergeten. Hoewel niet iedereen gelijk aan Missouri denkt als er wordt gesproken over studeren in Amerika, heb ik geen seconde spijt gehad van mijn beslissing om te gaan studeren in the rural Midwest. Ik heb hier een hele andere kant van de Verenigde Staten gezien en ben volledig opgegaan in het studentenleven. Ik woonde op de campus en heel je leven speelt zich hier af, van lessen volgen tot je sociale leven. Mede omdat Kirksville een kleinere stad is en Truman voor Amerikaanse begrippen een wat kleinere universiteit is, vormt zich al snel een hechte gemeenschap. Aan Truman wordt gewerkt met het liberal arts and sciences principe, wat betekent dat je vrij bent om je eigen vakken te kiezen uit een groot en divers aanbod. Zo heb ik bijvoorbeeld vakken gevolgd die aansloten bij mijn vervolgopleiding, International Relations and Organisations, maar ook hele andere dingen gedaan, zoals het leren van Spaans.
Het campus leven is in één woord fantastisch. Er is een groot aanbod aan buitenschoolse activiteiten. Zo ben ik zelf lid geworden van een lokale sorority, waardoor ik aan vele leuke events kon deelnemen en een grote groep vriendinnen opbouwde. In dit jaar heb ik zoveel leuke mensen ontmoet en vriendschappen gemaakt voor het leven. Daarnaast heb ik ontzettend veel geleerd. Naast de kennis die ik opgedaan heb in de lessen, ben ik heel zelfstandig geworden en ben ik veel over mezelf te weten gekomen.
Een van die dingen was wat te doen als iets anders verloopt dan gepland; 2020 was natuurlijk het jaar van de opkomst van het coronavirus. Ik was zelf op springbreak in Mexico toen ik het bericht kreeg dat de campus in Kirksville zou sluiten in verband met covid-19. Ik heb toen heel snel een beslissing moeten maken en ben naar goede familievrienden in Florida gevlogen. Uiteindelijk heb ik daar 2,5 maand verbleven en heb ik daar mijn studietijd online volbracht.
Ondanks dat ik natuurlijk heel dankbaar was dat ik daar terecht kon, overheerste de teleurstelling. De teleurstelling, dat mijn studentenleven zo abrupt tot een einde kwam, dat ik vele vrienden niet gedag heb kunnen zeggen en dat vele gemaakte plannen en reizen niet door konden gaan. Uiteindelijk ben ik in mei teruggevlogen naar Missouri om mijn koffers te pakken en nog een keer op de campus te lopen die ik zo in mijn hart heb gesloten. Al met al kijk ik terug op mijn tijd in Amerika met mooie herinneringen. Als het weer kan, wil ik zeker nog een keer teruggaan om dingen in te halen die ik gemist heb, maar mijn tijd aan Truman kan niet meer van me afgenomen worden.
Bekijk hier Nikita’s verslag van de terugreis in mei 2020
